Ortaçağın Günbatımı Kitabı PDF indir

Antik uygarlığın sonu olarak kabul gören 5. yüzyıl ile Rönesans’ın meydana geldiği 15. yüzyıl içindeki bin yıllık döneme, tarih meraklısı bir Italyan din adamı Medio Evo (Ortaçağ) adını vermiştir. Bu adlandırma çok büyük bir kabul görmüştür. Ortaçağ, Rönesans zamanında ve ardından, batı kültürünün ve medeniyetinin başlıca arınma alanı olmuştur. İnsanların tarih karşısında tapınma merakları, kusurları, hataların bir ilk nedeninin bulunduğu yere olduğu kadar, her türlü istenmeyen unsurun sürgüne gönderileceği bir yere de duydukları gereksinim, Ortaçağa böyle bir özellik kazandırmıştır. Her türlü kötülüğü buraya gönderen insan kendi dönemini arındırdığına inanmıştır. Huizinga, bir toplumun kendini kavrama ve ifade etme şekilinin hiyerarşik terimler içinde olduğunu ortaya koyduktan sonra, sönmekte olan kültüre renginive tonunu veren şövalyaliğin, geçmişin şanını yaşatma endişesı içinde nasıl bir anakronizmaya düştüğünü sergiliyor, bu toplumsal tabakanın kendini, aslında, kahramanlık ve aşk düşü içinde ortaya koyduğunu belirtiyor. Şövalyelik tarikatları, askerlik ve siyasette şövalyelik ülküsü stilize edilmiş aşk bu aşka ait kurallar ve kırsal hayata olan düşüklük çok göz alıcı bir biçimde inceleniyor.

Zenginlere duyulan kinin din şeklinde meydana geldiğinı gösteren tarihçi, gerçekte, dinselliğin tümüyle bu dünyaya yönelik endişelerden ortaya çıktığını sergiliyor. Bunun bunun yanında, dinselliğin biricik ifade olanağını dağlamasının yol açığı tarikat bolluğunun, rekabete ve aşırı dindarlaşmaya, dinle ilgisi olmayan şeylerin de dinselleştirilmesine yol açtığunu açıklıyor. Bu kitap okunduğunda, 14. ve 15. yüzseneler Batı Avrupa zihniyetiyle günümüz Türkiye’sinde kimi çevrelerde geçerli olan zihniyet kalıpları içindeki çarpıcı benzerlikler enteresan olmamalıdır. Dünyayı açıklamanın yollarından yoksun kalındığında, düş kurmak, gerçekle hayali karıştırmak kaçınılmaz olur.

(Arka Kapak)